Mijn laatste paar dagen in centraal amerika heb ik geweid aan de relaxedheid van de Caribische kust. Wel eerst nog twee dagen in Panama City verbracht, waar ik uiteraard het panama kanaal heb bekeken, de ruines van het oude Panama heb bewandeld, en het rosse gebied Casco Viejo heb vergeleken met onze eigen prachtige wallen in Amsterdam.
In Panama city kwam ik veel jongelui tegen die net van Bocas del Toro kwamen, een Caribisch eilanden gebied. Bocas werd beschreven als een hemel op aarde. Witte palmstranden, blauw water en zon. Non-stop feest, alcohol en gewillige vrouwen! Ja, dat kan natuurlijk niet overgeslagen worden.
Veel tijd had ik niet meer voor mijn vlucht vanaf San Jose naar Ecuador, dus de bus bracht mij overnacht richting Bocas. Wellicht klinkt dit ongeloofwaardig na de voorgaande beschrijving, maar de boottochtjes naar en van de eilanden vond ik nog het leukste aan mijn hele Bocas ervaring, met prachtige uitzichten over het stille water en de groene eilandjes..
Ik verbleef in een net geopend hostel, gerund door een stel echte caribische rasta´s, waarmee ik uitermate goed kon chillen. Hoewel ik uiteraard mijn deel van het feestgebruis heb opgepikt, was het beloofde Paradijs van feest, alcohol en mooie vrouwen toch niet genoeg om mij langer dan een paar dagen vast te houden. Noem het raar. Geef de aanwezigheid van regen de schuld. Of gewoon het feit dat ik op mijn reis wellicht naar iets anders op zoek ben dan de lui die mij de verhalen over Bocas vertelden. In iedergeval, na mijn eerste front en backflips van een duikplank gemaakt te hebben, mijn eerste paar golven op een shortboard gepakt te hebben en een aantal palm stranden bezocht te hebben, besloot ik op een regenachtige morgen dat het tijd was om Bocas te verlaten. Sterker nog, ik besloot dat het tijd was om Centraal Amerika te verlaten en door te gaan naar de volgende etappe: Zuid Amerika.
Ik heb mijn vlucht toen vervroeg naar de 24e, ipv de 28e zodat ik in een paar dagen via Puerto Viejo, Caribische kust van Costa Rica met goede surf, richting San Jose kon trekken. In Puerto Viejo heb ik nog een paar heel relaxte dagen gehad met wat leuke mensen en surfen. Vanaf Puerto Viejo heb ik toen een wildwater rafting trip geboekt richting San Jose. We werden opgehaald vanaf het hostel en richting een rivier die dwars door de jungle kronkelde gebracht. Hier kregen we allereerst een heerlijk ontbijt, waarna we 4 uur lang de wilde rivier dwars door de prachtige jungle afdaalden, inclusief een wederom prima lunch. Ik kan denk ik wel stellen dat dit een van de gaafste dingen is die ik tot nu toe gedaan heb!
Na afloop werden ik en Matt, een Canadees van dezelfde raft boot, afgezet bij ons hostel in San Jose. Niet fijn, maar waar, San jose is DE stad om beroofd te worden. Er zal niet een reiziger zijn die san jose heeft aangedaan die geen verhalen te vertellen heeft om dit te bevestigen. Ook ik kan het nu bevestigen, gelukkig zonder gevolgen. Matt, ik, en nog een meisje liepen vanaf het restaurant richting ons hostel. Een korte wandeling door relatief bevolkt gebied. Op een bepaald moment merkten ik en Matt dat er plots iemand achter ons liep. Ik, onervaren op het gebied van nare figuren, registreerde het niet direct als dreigend en zou gewoon door gelopen zijn. Matt, met zijn fair share of ervaring met nare figuren in Guatamala, liet ons echter stoppen om die kerel even te checken. De kerel passerde ons maar merkte twee meter verderop dat zijn veters los zaten, en die moeten natuurlijk gestrikt worden! Kan iedereen gebeuren dus wij lopen verder. Kort nadat we hem gepasseerd waren was de kerel er in geslaagd zijn veters te strikken en vervolgde zijn weg ons volgend, totaal onverdacht. Naast een restaurantje stopten we en zagen toe hoe deze kerel ons weer passeerde en tien seconden later een automatisch mes tevoorschijn trok om een ander vaag figuur naar de andere kant van de straat te verjagen..Geen van ons had enige twijfel dat deze kerel het op ons gemunt had, en zonder Matts terechte achterdocht ons gevolgd zou zijn tot een geschikt moment om toe te slaan. Ik kan je wel vertellen dat ik vanaf nu een stuk beter op zal letten, en ben blij dat ik op een dergelijk onschadelijke manier mijn les mocht leren..
Na de gevaren van San Jose achter de rug te hebben kunnen we terugkeren naar de fijnere verhalen. De vlucht vanaf san jose verliep uitermate soepel en snel, heb hem niet gemist en heb wel een nieuwe reisgenote opgepikt die in ongeveer hetzelfde tijdsbestek richting peru wil trekken als ik. Iets minder is wel dat ze op het vliegveld uit mijn camelback mijn waardevolle Deet insectrepellent en mijn zeep in beslag genomen hebben omdat die blijkbaar brandbaar zijn. Wat al helemaal stom is, is dat mijn camelback nog gevuld was met een liter water, waar ze niet eens naar omkeken!
En zodoende zijn we na een lang verhaal weer up to date, hier in Quito. Quito is tot nu toe overigens een alleraardigste stad, tegen mijn negatieve verwachtingen in. Ik ben van plan om via het zuiden van Ecuador richting de kust van Peru te trekken. Onderweg is er nog een gaaf stuk trein waar je op het dak kunt zitten, El Nariz del Diablo, en nog een stuk jungle die wellicht ook het bezoeken waard is..Denk over een week ongeveer in Peru te zijn, mochten er nog mensen Peru verkennen met mij :-)
Hopelijk konden jullie dit lange verhaal een beetje handelen, het is immers alweer een tijdje geleden tot mijn laatste bericht. Wil trouwens ook nog even melden dat ik de tekenen van interesse, zoals mailtjes en comments, zeker waardeer! Ben graag bereid over de mail in verder detail te treden, mochten er bepaalde interesses zijn :-). Ja, dit betekent inderdaad dat ik naast al het reizen en avontuur beleven ook nog tijd heb om vrienden en familie te missen!
Knuffel!
PS Fotos komen een andere keer weer, zit alweer veel te lang achter de computer..
