Ik ben zo blij dat ik besloten heb naar Nicaragua te komen. Zo anders dan Costa Rica, het is ´echter´. Echter en goedkoper (prima maaltijd voor 2 dollar, als je ff zoekt)! De reden van de lage prijsen is helaas vrij vooir de hand liggend. Nicaragua is na Haïti het armste land van het westerlijk halfrond. Bij de grensovergang naar Nicaragua kwam ik pas de eerste bedelaar tegen van mijn reis. In Granada en León volgden helaas nog vele mannen vrouwen en kinderen op straat.
Ondanks de armoede voel ik mij totaal niet onveilig. Ondanks mijn relatieve rijkdom voel ik me super welkom. Zowel rijkere als armere nieuwsgierige Nico´s begroeten mij regelmatig met een vriendelijke glimlach en een zwaai vanaf de volgepropte truc of vanaf het rieten stoeltje.
Uiteraard moet ik als rijke toerist op mijn geld letten want afgezet worden is dagelijkse kost. Na Granada had ik even geen flauw idee waar ik heen wilde. Zat te denken aan de caribische eilanden, Corn islands, wat een ultieme caribean experience moet zijn. Maar dan moest ik eerst in drie dagen naar naar de oostkust, bluefields komen per bus en boot. En dan een 9 urige boottrip, of het vliegtuig. Een vlucht naar corn islands vanaf managua is ook mogelijk voor 150 dollar. Maar onnodig vliegen tijdens een rondreis is ronduit gayish. Bovendien moest ik dan echt vroeg opstaan. Een hekel punt aangezien ik de nacht ervoor uit was geweest met Daniële, de barvrouw van The Bearded Monkey en een gekke Canadees. Deze gekke Canadees had net zijn 100-dollar zonnebril teruggevonden en vierde dit met ons middels 3 flessen rum en een beetje cola..Dus besloot ik tot een makkelijkere bustocht richting het Noorden. Ik had mijn zinnen gezet op een stadje Matagalpa genaamd. Ik had hiervoor niet echt een goede reden, behalve dat ik het wel gezien had in het hete Granada en het klimaat daar een stuk milder zou zijn. Dus zo gezegd zo gedaan, een uiterst relaxed busje naar Managua met mijn backpack voorin bij de bestuurder gepakt. In managua zou ik wel weer zien waar de bus richting matagalpa zou vertrekken. Nu had ik een uurtje de tijd om ff te tukken. Bij aankomst in Managua werd mijn backpack al vastgehouden door een taxi chauffeuse voor ik uberhaupt goed en wel wakker was. Zij en ongeveer nog 20 collega´s probeerden mij een taxi voor 5 dollar aan te praten richting de bus naar matagalpa, een prijs die hier echt op oude kaas slaat. Daar sta je dan, volledige gedesorienteerd, eerst maar eens die backpack terug veroveren, even kijken waar die fucking bus is! Whaaa laat me met rust!! Hele verhalen over dat er geen bus is naar de bus naar Matagalpa (wat ook waar bleek te zijn) en dat het verweg is naar het busstation en dat 100 cordobas echt de prijs is. Zo eerlijk mogelijk kijkende collega´s werden erbij geroepen om dit te veriferen, heftig allemaal. En nog steeds volledig gedesorienteerd: waar ben ik? waar zijn bussen? Geef mn backpack terug, wat zou het in godsnaam daadwerkelijk moeten kosten? Maar God Bless America want een heerlijk typisch reizende Amerikaan kwam me te hulp. Hij wist me te vertellen dat de taxi´s naar het busstation idd aan de andere stad van managua zijn, en dat het 40 cordobas is (2 dollar) en niet 100. Ook wist hij me te vertellen dat Matagalpa zuigt en dat León een veel leukere studenten stad is, en dat de microbus 5 meter verderop vertrekt voor 20 Cordobas. Zo was het besluit genomen om deze chaos achter me te laten en zsm naar León te komen. Helaas vroeg het busje opeens 40 cordobas, ipv de beloofde 20. Gelukkig was concurrentie groot en ging ik uiteindelijk voor 30 naar León. Toen ik in het busje alle anderen, locals, 40 zag betalen voelde ik me wel uberschuldig, maarja!
En nu ben ik dus in León, inderdaad een alleraardigst studentenstadje met supervriendelijke mensen. Gisteren met wat mensen van het hostel de markt opgeweest om ingredienten te kopen voor leguanen soep (we kopen levende leguanen in een zak..), om vervolgens richting een huisje te vertrekken waar de gastvrouw en gastheer de soep samen met ons bereiden. Ook gingen we even langs een andere familie die gespecialiseerd was in Tortillas bakken, allemaal uiterst ´in touch´ met de locals.
Vandaag een beetje rondgeslenterd in León, op het plein gehangen en gewoon lekker mensen kijken, heerlijk!
Heb verder nu vrij weinig plannen. Het reizen in Nicaragua is momenteel erg lastig omdat sinds gisteren in heel Nicaragua het openbaar vervoer staakt. Wilde eerst misschien nog een twee daagse trekking een vulkaan op gaan doen, maar ook dit is nu lastig. Het internationale vervoer werkt nog wel, dus misschien ga ik wel terug richting zuid costa rica en Panama... Of heel misschien eerst snel naar El Salvador, een meisje dat ik van mijn semester in de VS ken bezoeken. Ik moet het nog maar even aanzien..
