Hallo allemaal
sinds de eerste week van juli is het hier echt WARM! 'S Ochtends om een uur of 9 is het in de schaduw al 30 graden. De lucht is de hele dag strakblauw, vanaf dat je opstaat totdat het donker wordt (vroeg; om 9 uur is het helemaal donker). Gelukkig koelt het savonds best af, maar overdag is het echt heel erg warm. En droog! we drinken echt zoveel. Als je een stukje gaat fietsen is een liter water echt niks. De afgelopen weken had Rebecca zwemles en dat was van 1 uur tot half twee, dus ik iedere dag op het heetst van de dag met 2 kids op de fiets.... Pffff. Becca zei pas: 'ik wil dat de zon uitgaat en dat de winter komt'.
'n Paar foto's van zwemles; ze vondt het ontzettend leuk en is ook een stuk zelfverzekerder in het water geworden.
Ik zat altijd met Joel in de schaduw op een stoel, maar hij werd zo driftig, altijd wilde hij ook perse naar het water toe. Een keer heb ik hem laten kruipen, dan gaat hij in een rechte lijn er naartoe, maar de stoep is zo heet dat hij helemaal rode armpjes had. Dus daarna hield ik hem maar vast, maar dan kon hij zo boos worden!
Het goede nieuws is dat onze spullen afgelopen vrijdag aangekomen zijn!! Onverwacht ging het toch nog heel snel; de boot had twee weken vertraging, dus wij hadden niet verwacht dat we iets zouden horen voor afgelopen donderdag, hadden ze die maandag ervoor toch Henk op z'n werk gebeld dat het door de douane heen was en of ze vrijdag bij ons terecht konden. Nou, natuurlijk! Henk heeft een dag vrijgenomen en nu zijn we al weer door alle dozen heen. Behalve de boeken en cd's, die staan er nog want we moeten nog een boekenkast kopen (of vinden, haha...)
Rebecca was zooo blij, de zei tegen de verhuismannen die alle dozen binnen zetten: 'we've been waiting for a very very long time' en het is net of ze opeens een stuk rustiger is geworden! En letterlijk AL haar speelgoed moest ze uitpakken en bekijken, dus de vloer van de woonkamer en hun slaapkamer lag bezaaid met duplo, puzzelstukken, serviesjes spullen, poppekleren, auto's, enzovoort. 'Mag ik vandaag heeeel veel rommel maken, mama?' Tja, wat moet je dan zeggen he.
'That pink bike is my bike' Vandaag werd ik trouwens door de politie aangehouden, ik ging even naar het postkantoor en Becca ging op haar fiets, ik liep met de buggy, gewoon over de stoep, maar ik werd aangehouden omdat Rebecca geen helm op had. Zijn we maar teruggelopen om haar helm op te halen. Ze hebben hier nog niet helemaal door dat Nederlanders bij wijze van spreken op de fiets geboren worden.
Fietsen weer in elkaar zetten + de buggy
Stokke reclameplaatje!
De box - Joel vindt het nog leuk ook! Hij heeft opeens ontdekt dat hij zichzelf kan optrekken, dus zitten - staan - lopen - zitten - staan is nu geen enkel probleem meer. Pff... hij is opeens zo snel! Achter hun bed staat een kastje, daar gaat hij ook aan staan en aan van alles en nog wat, wat hij maar vast kan pakken gebruikt hij om te gaan staan!
Afgelopen zaterdag zijn we nu eens op de fiets naar de oceaan geweest. We hebben een supermooi fietspad ontdekt, het heet 'mountains to sea trail', dus we gaan ook maar een keer richting de bergen fietsen. Het fietspad ligt helemaal van de weg af, dus is lekker rustig en heel mooi:
Het fietspad loopt langs San Diego creek; die is nu bijna leeg, maar schijnt in de winter aardig vol te zijn. We zijn benieuwd naar hoe het er dan uitziet; op verschillende plaatsen langs het fietspad staan ook bordjes waarop gewaarschuwd wordt dat het pad overstroomd kan zijn. Dat kun je je nu niet eens voorstellen, zo droog en warm is het.
Joel vindt het zand zo geweldig mooi! Hij kruipt overal heen, is ook niet bang meer voor de zee, maar zit, rolt en kruipt het liefst in het zand. En hij eet het ook op, de volgende dag zit het in z'n potje.
Het strand waar we nu waren liep vrij steil naar beneden op het eerste stuk, daardoor waren de golven hoog en heel sterk. 't Was mij een beetje te gek, maar Henk heeft tijden in de zee gezeten. Ik heb maar zandkastelen gebouwd met de kids.
Nog wat losse foto's:
Joel in 'bad'.Hij vindt de warmte maar niks; hij slaapt nu wel drie keer per dag overdag. 's Morgens een paar uur, dan net na 't eten een uur en aan 't eind van de middag nog weer een uur en dan gaat hij 's avonds zo weer om 7 uur naar bed.
Bezoek van een hagedis; die zitten hier heeeeeel veel, maar zodra ze je aan voelen komen schieten ze weg onder het struikgewas. Deze zat bij onze deur toen we thuiskwamen, dus kreeg ik eindelijk de kans om er een op de foto te zetten.
Becca bij haar poppenhuis; je kunt alles eruit halen en het huis helemaal opnieuw inrichten. Dus jaja, Petra speelt met een poppenhuis; wie had dat ooit kunnen denken! Het leeft echt helemaal voor Rebecca en als ik haar kamer schoonmaak, gaat zij haar huis schoonmaken. Geweldig!
Snacks bij de playground.....
.... waar ook heeel veel zand is!
en waar Joel zich overal aan kan vasthouden.
Op weg naar het park.
O ja, we hebben ook weer een piano! Via een vrouw uit de kerk, via Nanny zijn we in contact gebracht met mensen die een piano kwijt wilden en we hebben hem gekocht!!! We zijn zo blij! Het is een hele mooie; en van binnen ziet hij er letterlijk als nieuw uit! Ik heb vandaag een verhuizer gebeld, volgende week donderdag wordt hij hier gebracht.
Verder zijn we bezig om ons rijbewijs te halen, theorie doorwerken. Het is niet heel veel anders dan in Nederland, maar er zijn wel wat andere regels wat voorrang enzo betreft. En andere borden natuurlijk. Dan afrijden, weet je hoe weinig dat hier kost? $28. Ongelooflijk he! We balen er wel van dat we niet gewoon met ons europese rijbewijs mogen rijden, want in Nederland zijn de regels veel stricter, dus eigenlijk leer je veel preciezer rijden dan dat de mensen hier gewend zijn. Maar goed, 't zijn nu eenmaal de regels.
Ik (Petra) heb een paar weken geleden mijn aanvraag voor een werkvergunning opgestuurd; nu is het voor mij afwachten. Er is een kans dat ik de vergunning niet krijg, maar de mevrouw op de uni die me geholpen heeft met alle papieren heeft me verzekerd dat eigenlijk iedereen die een vergunning aanvraagt (en betaalt, tis niet goedkoop!) hem ook krijgt. En dan kan ik op zoek naar een baantje. Ik baal er soms wel van dat er echt niks is wat ik kan doen. We zijn ook bezig om onszelf de registreren als pleeggezin. Daar heb je geen werkvergunning voor nodig, maar wel een Social Security Number en dat kan ik pas aanvragen als ik een werkvergunning heb. Dus ik kan echt helemaal niks doen op het moment. Gelukkig hebben we inmiddels wel kennis gemaakt met wat mensen, dat helpt me echt. Tijdens de zwemlessen heb ik een andere moeder leren kennen, die heeft me gisteren meegenomen naar de bieb, dat was heel gezellig. Dat klikt heel goed. En vandaag is Nanny (de nederlander) haar 2 jongste kinderen (Nienke, 7 en Matthijs, op 1 dag na even oud als Rebecca) hier geweest, dat was ook erg gezellig. Verder ben ik me aan 't verdiepen in wat studies, maar daar moet ik voor gaan lenen en daar zie ik tegenop. Iedereen zegt dat ik het gewoon moet doen, want ook al vindt ik het veel geld, de studieschuld die ik dan krijg is relatief gezien helemaal niet hoog omdat hier iedereen die studeert standaard een veel hogere schuld heeft, dus de mensen hebben zoiets van: waar heb je het over. Maar zelf vindt ik het een hele stap en we zijn er nog niet uit.
Nou, de hartelijke groeten van ons allemaal!
