Ik dacht dat het wel leuk zou zijn om deze aflevering aan de kids te wijden. Rebecca was heel bezorgd toen we voor de allereerste keer in ons appartement kwamen: 'maar dit huisje is helemaal leeg!', dikke pruillip. Het wordt langzamerhand beter; afgelopen zaterdag hebben we een eettafel met 4 stoelen op de kop getikt (van de Nederlandse mensen die we in de kerk ontmoet hebben, jaja!).
Op de garagesale hebben we een prachtig poppehuis met allerlei attributen op de kop getikt, waar Rebecca helemaal weg van is. Lekker stevig, houten materiaal, waar ze haar fantasie naar hartelust in kwijt kan. En dan hoor je echt alles terug wat wij zelf ook doen en tegen haar zeggen. Ze praat dan met verschillende stemmen; echt geweldig om naar te luisteren. Tja; alleen kleurboeken is toch wel een beetje saai om de tijd mee door te komen.
Ze is ook helemaal weg van het 'diepe' zwembad; in een zwemring trapt ze het hele bad door en ze weet echt van geen ophouden. Leuk om te zien hoor, hoe ze over haar angst heengaat. Ik ben wat aan 't rondkijken naar zwemles; en in de tussentijd leren we haar zelf gewoon een beetje hoe ze rond kan komen. Ze praat ook weer engels; de eerste weken weigerde ze om dat te doen. Maar nu is ze daar weer overheen en pas in 't park heeft ze enorm leuk met twee andere meisjes gespeeld; hele verhalen en toen wij weggingen gaven ze elkaar alle drie een dikke knuffel! Zo schattig om te zien. Over twee weken is er in de kerk een Vacation Bible School; daar hebben we haar ook voor opgegeven.
Verjaardagskaart voor opa op de bus doen
Diep in slaap in 'het hoge bed' -- 'ik ben zooo blij met mijn hoge bedje!'
Fun in the pool
Sweetcorn (mais) van de markt; daar doe je haar echt een plezier mee!
maar....
hem ook!
Bubbles in het park!
Letterpuzzeltjes en/met letterkoekjes
En dan Joel! Tja.... wat moet je daarvan zeggen. Hij is zoooo actief! Rolt de hele kamer door; wil het liefst staan
en aan je hand lopen. Doet de keukenkastjes open en pakt de spullen eruit
(hoe pak je een emmer uit een kastje - en hoe krijg je hem dan vervolgens weer van je hoofd af....)
en is dol op kabels. Dus hebben we een deurhekje besteld; die kwam gisteren aan en die zit nu voor de opening naar de keuken. De andere optie was om op alle kastjes van die kinderbeveiligingen te doen, maar dit leek ons handiger. En verder is het eerste wat we 's ochtends doen als we uit bed komen: de internetkabel vakkundig onder de bank wegstoppen (dat had hij overigens zo door; bekleding optillen, en dan aan de kabel trekken), het snoer van de lamp uit het stopcontact halen en helemaal om de lamp vastzetten en het touwtje van de lamellen omhoog leggen. We zijn dat echt helemaal niet gewend van Rebecca, die was veel minder actief en ontdekkend. Ik kan dus ook niet wachten tot de box er is; eind juni is de planning. Zul je zien dat hij daar niet in wil. HIj weet zo goed wat hij wil; als hij melk wil drinken bij mij, komt hij naar mij toe schuifelen (en als ik dan wegloop, kruipt hij me overal achteraan), trekt hij aan m'n been: 'mamamama' en dan weet ik weer hoe laat het is. En hij heeft zoveel last van z'n tanden; de ene is nog maar net door of daar komt de andere weer. En dan is hij overdag ongedurig, maar vooral 's avonds kan hij niet in slaap komen; 's nachts wordt hij een keer wakker en wil dan wat eten; kapotte billen, noem maar op. Hij heeft nu net een middenboventand door, dus we dachten dat we weer even konden ademhalen, maar nee hoor; gisteren begon het hele verhaal weer; ik denk zelf dat er weer een ondertand aankomt. Ook dat is heel verschillend van becca.
eten!
Bouncen in de buitendeur.
