We zijn in Luang Prabang, te Laos, momenteel in een internet café. Dit stadje is bijzonder relaxt. Vanaf het moment dat we aan wal stapten resoneerde het met rust en vrede en die resonantie sloeg bij ons meteen de goede snaar aan, en dat is zo gebleven. Er zijn wel wat veel touristen. De meeste redelijk hip en jong. En het stikt hier van de boutique'jes met dure kleren en beeldjes. Tja, het moet maar!
Poeh, zo veel gezien en meegemaakt de afgelopen dagen... de cruise hiernaartoe, vanaf Chiang Mai, was fantastisch. Heerlijk varen over de Mekong in een houten boot, met een groep van bijna 20 mensen. Op afgelegen plekken slapen in traditionele houten Loa-woningen met een uitzicht dat zich niet liet vangen op de camera. Het varen op zich was heerlijk, al kon het 's morgens nog erg koud zijn. (muts-koud) Al die heuvels met oerwoud, Laotianen die de was doen of vissen, kleine dorpjes en huisjes aan de Mekong oevers. Bij 2 dorpjes zijn we gestopt om met de gids een bezoekje te doen. Dat heeft een onvergetelijke indruk gemaakt. De wrange rijke-toerist/arme-dorpeling relatie. Maar ook de ervaring op zich, om een glimp te mogen krijgen van hoe het leven in zo'n, naar westers beeld 'primitief', dorpje is. De kinderen, zoals een Australische metgezel het mooi verwoorde, "don't have a bad bone in them". De kinderen zijn erg open en vrolijk, spelen met wat ze hebben. Ze benaderden de kleine 18 maandige die met ons mee was met veel liefde en zorgzaamheid, alsof het hun broertje was. Alle dorpskinderen waren meteen dol met hem!
We hebben leuke gesprekken gehad met dat Australisch koppel en een Zwitsers koppel. Wat dat betreft klopt het wel dat je mensen ontmoet op een reis die je anders nooit ontmoet had. Een reis gaat ook over ontmoetingen.
De avond valt hier snel, ik sta er elke keer weer van te kijken. In zo'n 20 minuten gaat het van licht naar donker. Veel tijd om van een zonsondergang te genieten is er dus niet! Gisteravond zijn we in de schemering naar een Lao-style barbeque tent gelopen, waar we in een prachtige tuin zaten en het bier rijkelijk vloeide. We kregen midden op onze tafel een ijzeren bak met kolen eronder. Op de middelste 'heuvel' kon je het vlees bakken, in de rand waar kokend water was kon je een soepje maken van groenten. Dat soepje werd steeds lekkerder omdat er steeds meer vleessappen in druppelden van het bakgebied. Nadien hebben we daar nog met z'n tweeen rond een kampvuurtje gezeten waar wat diepe gesprekken ontstonden over het leven, over familie, over werk, en zo voorts.
De wegen zijn hier rustig en redelijk smal, en er wordt veel gefietst dus dat gaan we zelf ook doen. Straks even een fiets huren, lekker!
Qua planning is nu de gedachte dat we hier een paar dagen blijven en dan terugvliegen naar Bangkok. We wilden eigenlijk nog naar Vietiane, maar daar schijnt een groot Aziatisch sportevenement gaande te zijn, waardoor we verwachten dat accomodatie vol zit/duur is, en er sowieso veel meer drukte is, in ieder geval meer dan gewoonlijk. Vanag Bangkok dan meteen verder, op nog nader te onderzoeken wijze (vliegtuig/boot/bus/trein), richting het zuiden gaan... richting strand!
Nu ga ik even nu.nl checken, wat ik hoor net van Sanne dat het in Nederland wit is.
