Hoi!
Zijn jullie al helemaal zenuwachtig voor de Grote Avond? :) Ik vind het een bizar idee dat het bijna Sinterklaas is en ben mijn gevoel voor tijd momenteel compleet kwijt. Qua decoratie is het in Azie iedere dag kerst en de zwoele warme avonden helpen ook niet echt bij aan mijn gebruikelijke december-gevoel. Je hoort mij echter niet klagen hoor, hehe...
Vanuit Saigon heb ik nog een tripje gemaakt naar de Cu Chi tunnels en een Caodaistische tempel. In de tunnels van Cu Chi leefde tijdens de Amerikaanse oorlog meer dan 5000 mensen. De tunnels, vaak niet wijder dan circa 40 centimeter, bevinden zich op 3, 5 en 7 meter onder de grond en men moest het er doen met slechts 1 toilet. 17 babies zijn in dit ongelovelijke complex ter wereld gebracht.. Vanuit deze tunnels wisten de Vietnamezen de Amerikanen te bespelen door opeens op te duiken of te verdwijnen en zelfs duizenden bommen waren onvoldoende om de tunnels te vernietigen. Naast de tunnels bevindt zich een schietbaan en al lopend door de jungle met het geluid van AK470's in de achtergrond kwamen de scenes uit Tour of Duty aardig tot leven.
De Caodaistiche tempel n My Tho was een ervaring van een stuk vredelievender aard. Deze religie is aan het begin van de vorige eeuw ontstaan en is een interessante combinatie van alle religies. De 3 locale hoofdreligie's, buddhisme, taoisme en confusionisme, worden onderscheiden door 3 kleuren en wit vertegenwoordigd elke overige religie. Ik was een van de gelukkigen om een dienst mee te maken en daarvoor spreken de foto's denk ik voor zich...
Na deze uitstapjes vanuit Saigon ben ik met een 3-daagse boottour richting Cambodia gegaan. De tour bracht me met verschillende soorten boten over de Mekong rivier die in dit gedeelte vertakt tot een wir-war aan rivieren, ook wel de Mekong Delta genoemd. Bijzonder in deze regio is de hoeveelheid aan leven langs het water, van drijvende markten en dorpen tot kleine huisjes aan de oever.
Na een overnachtig in de hoofdstad van de provincie en een avond vodka drinken met een groepje oost-duitsers vertrok ik de tweede dag richting de grens met Cambodia. Onderweg zijn we nog gestopt bij verschillende bezienswaardigheden zoals een visboerderij, een kokussnoepjes 'fabriek', een rijst verwerkingsfabriek, e.d.
De grensovergang naar Cambodia verliep soepeltjes en na een paar keer aanmeren met de boot om verschillende stempels te halen voeren we verder naar Phnom Penh. Deze boottocht duurde bijna 5 uur, wat mij mooi de gelegenheid gaf om het boek 'first they killed my father' uit te lezen, over het Khmer Rouge regime in de 70er jaren. Cambodia staat namelijk bekend om de prachtige tempels van Angkor Wat, maar tevens om de vreselijke genocides uitgevoerd onder het bevel van dictator Pol Pot. Ik wist hier natuurlijk weer veel te weinig vanaf (bedankt 'geschiedenis-les' op de middelbare school, pff), maar wat hier allemaal gebeurd is is ronduit bizar... (ik zou zeggen Google maar raak). Des te meer moest ik mijn tranen lichtelijk wegdrukken toen we vanuit kleine hutjes en bootjes aan de oever werden welkom geheten door de lachende en zwaaiende Khmer bevolking van Cambodia. Ik ben erg blij hier te zijn en Cambodia doet Vietnam op een aantal vlakken een beetje in het niet vallen. De mensen zijn vriendelijk en echt.. maar over het algemeen ook behoorlijk arm. Goed is het echter om te zien dat er veel wordt gedaan aan awareness programmes op het gebied van armoedebestrijding en toerisme (zoals sustainability, anti sex-tourism, etc).
Anyway, vroeg in de avond aangekomen in Phnom Penh en met de tuk tuk richting het meer-district, waar alle budget hotels zitten. Whaa wat is het daar relaxed; bars met lounge-seats en hangmatten over het meer, filmlokalen, psychedelic cafe's en met grote weedzakken zwaaiende locals :)... nee daar wordt hier niet erg moeilijk over gedaan. Sterker nog; sommige menu's in Cambodiaanse restaurant hebben alles van 'happy-shakes' tot 'Ganja-pizza' op de kaart staan. Na aankomst en incheck in een hotel op bezoek gegaan bij m'n vrinden uit Schotland Jay en Fiona die in een hotel verderop bleken te zitten. Veel bijpraten, bier, joints en films later in een lichtelijk surrealistishe staat naar bed gegaan...
De volgende dag ben ik naar de Khmer Rouge gevangenis S.21 gegaan. Het gebouw was ooit een school, maar is tijdens het Pol Pot regime omgetovert tot een gruwlijke gevangenis en 'martelfabriek'. Nu is het een 'museum', hoewel vooral een plek van bezinning. Lopend langs de enorme displays van foto's van de gevangenen; kinderen, leraren, dokteren, kunstenaars, ministers en buitenlanders liepen de koude rillingen over m'n rug. Vooral vond ik het bijzonder om te zien hoe foto's van ex-Khmer Rouge officials waren ondergekladt door bezoekers, wat aangeeft hoe moeilijk het is om het tragedie te verwerken daar er nooit werkelijk iemand is veroordeeld voor de genocide.
Na nog een een paar dagen van sight-seeing in Phnom Penh en het bijwonen van het driedaagse Water Festival ben ik op de bus gestapt naar Kam Pot in het zuiden. Hier heb ik de volgende dag een bezoek gebracht aan het Bokor National Parc, wat de locatie is van een verlaten Frans coloniaal dorpje op de top van een berg. Het dropje leefde rond een groot casino, waar vele lokale verhalen de ronde over doen. Met name door de grote hoeveelheid aan zelfmoordacties in de afgrond achter het casino heeft het dorpje een 'ghost-town' status gekregen.. Ik was echter voornamelijk erg content met de 4WD tocht over de weggerotte wegen, waar ik me al staand in de trunk goed vermaakte met het wegduiken voor bladeren en lianen.
De hierop volgende dag ben ik verder richting het zuiden gegaan naar Sihanoukville, wat aan de kust ligt. Dit feestdorp is wat ik me voorstel bij menig badplaats in Thailand. Erg vermaakelijk voor een aantal dagen en de meeste mensen die ik sprak vonden het maar moeilijk om er weg te komen.. ofwel in reistaal 'getting stuck'. :) Met twee meisjes, met wie ik vanuit Kam Pot hier naar toe was gekomen, direct richting de zee gegaan voor een verfrissende duik. Eenmaal aan het strand kwam iedereen bekenden tegen van enkele weken of maanden terug en al snel waren we met een leuke grote groep. 'sAvonds zijn we met die groep gaan eten in een restaurant dat omgeven is door jungle, slangen en krokodillen in grote kooien (goed verzorgt hoor en niet om te eten! :)) en daarna hebben we in een van de bars aan de kust een goed feest gebouwd. Na tot diep in de nacht te hebben gedanst op de blote voetjes (love it!) was iedereen de volgende dag lichtelijk brak.., maar het leven in Sihanoukville is hierop gebaseerd en met loungen, zwemmen, vruchtensapjes en bioscoop bezoekjes ben je er dan zo weer bovenop.. Die avond echter vroeg naar bed gegaan, want ik wou niet vast komen te zitten.. en dus de volgende dag weer terug naar Phnom Penh. Daar zit ik nu wederom.
Hier weer allerlei bekenden tegen gekomen en met Farah (ENG) en Jochem (GER) gisteren naar the 'Killing Fields' gegaan. Na met rode oogjes van het stof, of de site, of beide, in de tuk tuk terug naar good ol` lakeside, waar ik tot woensdag zit te wachten op m'n visum voor Laos.
Zodra ik m'n visum heb vertrek ik richting Siem Riep (Ankor Wat) en dan via het noorden naar Laos. Gelukkig heb ik m'n verblijf in Azie kunnen verlengen t/m eind februari en heb ik dus nog genoeg tijd voor de overige landen op m'n lijstje (Laos, Thailand en de Filipijnen). To be continued...
Pepernoot-eet-ze!
Chao, Daan
ps. check out Adriaan en ik op onze motorfietjes in Vietnam!
