Tijd geleden dat
we iets op deze blog schreven. Het is hier zomer, carnaval, er is van alles
leuks te doen, dus we genieten en we hebben veel werk. Teveel dus, waardoor we
af en toe vergeten nog een stuk op deze website te posten. Uiteraard speelt ook
mee dat we vier weken volledig ‘disconnected’ waren door onze vakantie met Jos
en Ria.
De dag voor kerst
hebben we Jos & Ria van het vliegtuig opgehaald. Leuk om ze weer te zien na
een half jaar! En gezellig met kerst toch familie over de vloer! Na een
geslaagde kerst bij de ouders van Oski, onze huisgenoot, waar in gebarentaal en
met ons als tolk gecommuniceerd moest worden hebben we stoom afgeblazen aan de
kust van Uruguay: Cabo Polonio. Zeeleeuwen in de achtertuin, water halen uit de
put, kaarsjes bij gebrek aan elektriciteit, beach volley en tennis, beentjes
languit, zelfgemaakte barbecue met super biefstuk (Jos als aseador!), lekkere
wijntjes op een terras met reggae muziek en prinsessenbedden (Ria onder een
muskietennet, roepende: Prinses Ria!). Helemaal top!
Onze
volgende stop was Ushuaia, el culo del mundo! Aan het eind van de wereld vierden we het eind van
2010 in een tangobar waar we de hele avond hebben staan dansen (ook Mark!) op
een oneindige goude oude madly ;-(…..hilarisch!
Daarna was het
tijd om pinguïns te bezoeken en verder te reizen naar puerto Natales waar we
tijdens de reis werden verrast door dolfijnen die naast de boot showtjes aan
het geven waren! Puerto Natales is niet heel bijzonder, maar daarentegen is het
park Torres del Paine, wat er vlakbij ligt, helemaal geweldig! We liepen van
hut naar hut door prachtige, ongerepte natuur met gletsjers, meren met
ijsblokken in het water, bergen, mooie vegetatie en veel mooie vogels, lama's en
andere beesten! Slapen in berghutten was ook weer top; iedereen in dezelfde
stemming; moe, tevreden en onder de indruk van de mooie natuur! Voor Ria was
het wel even wennen met Jos plus vier grote russen in 1 kamer :-)!
Het volgende
spektakel dat op het programma stond was een bezoek aan el Calafate, waar we
geen zeeleeuwen maar flamingo's in de tuin hadden, en waar we uiteraard een
bezoek moesten brengen aan de gletsjer Perito Moreno. Je weet niet wat je
meemaakt als je daar voor staat. De enorme grootte en hoogte van de gletsjer en
het indrukwekkende geluid van afbrokkelende stukken ijs!
Het laatste
dorpje dat we bezochten bevindt zich binnen de grenzen van een nationaal gletsjerpark
en heet: ‘el Chalten’ . Een dorpje met een handje vol huizen en voor de rest
niks anders dan hostels, restaurantjes, touroperators, winkeltjes en honden.
Heerlijk dorpje als basis voor prachtige wandelingen, boottochtjes en
beklimmingen van en wandelingen op een gletsjer. Digna en Mark konden deze kans
uiteraard niet laten schieten en zijn met spikes onder de schoenen de gletsjer
opgegaan!
Zoals alle
vakanties ging de vakantie veel te snel maar hebben we enorm veel meegemaakt!
Vandaar ook dat ik hier niet alles heb beschreven over bijvoorbeeld Montevideo
en Buenos Aires. Die verhalen houden jullie te goed of hebben jullie al van Jos
en Ria gehoord!
De rest van de
zomer hebben we genoten van het heerlijke weer hier,
beach volleybaltoernooitjes, uitstapjes naar de kust, carnaval in Artigas (Rio
de Janeiro in het klein) en het apercero Valentin. Het apercero Valentin is een
groots gauchofeest wat gehouden werd naast de polikliniek van Ramon Soto, de
dokter waar we binnen het project mee werken. Prachtig om zoveel gauchos samen
te zien en indrukwekkend om een keer rodeo's te zien waar de mannen tot het
uiterste gaan om op wilde paarden te blijven zitten (soms dus ook vallen).
Naast alle leuke
dingen, die meestal in het weekend plaatsvinden zijn we vanaf medio januari ook
weer keihard aan de slag voor het project (te lezen op onze website: www.movimientofoundation.com). Er is nog veel te doen voordat we in april kunnen beginnen met het
implementeren van het programma. De ene deadline is geweest en dan volgt de
volgende alweer om alles maar op tijd af te krijgen. Even doorzetten dus, en
dan in april met het programma op de schooltjes aan de slag. We zullen dan in
Biassini gaan wonen, een dorpje in the middle of nowhere waar we een huisje hebben
kunnen regelen om vanuit daar elke dag naar de schooltjes te reizen. Spannend
hoe het zal gaan lopen!
