Van dinsdag 27 tot en met zaterdag 31 juli zijn we in de
provincie Salto geweest. Hier hebben we het projectgebied bezocht en gesproken
met de lokale bevolking, maar ook met verschillende overheidsautoriteiten. Alle
lichten staan op groen! Maar nog belangrijker, het was een onvergetelijke
ervaring.
Na een busreis van 6 uur kwamen we dinsdag samen met Elisa om
6.00 aan op Salto Terminal. De chauffeur van onze vriend dr. Soto pikte ons op
van de terminal. We gingen met hen een tour (gira) maken langs alle dorpjes
rondom Valentin, een dorpje van nog geen 300 inwoners in de ‘middle of nowhere’.
Om 8.00 kwamen we aan in Valentin en was er een warm onthaal door dr. Soto.
Helaas bleek dat niet alle medicijnen waren meegebracht, waardoor de chauffeur weer
‘even’ terug moest naar de hoofdstad Salto.
Dit gaf ons de gelegenheid om een goede maté te drinken en
bij te praten. Voor Mark en Elisa was dit een wederzien met dr. Soto na 2 jaar.
Na ook een korte uitleg over het project, stelde Soto voor om meteen kennis te
maken met de schooltjes. Twee uur later hadden 3 schooltjes vol enthousiasme al
het belang van ons project onderstreept. Ze wilden graag deelnemen.
Bijna 3 uur later kon de gira starten en zijn we langs 12
dorpjes gereisd. Terwijl dr. Soto de nodige zorg op de policlinica’s gaf,
gingen wij in gesprek met de leraren op de basisscholen. Vele problemen werden
gedeeld, zoals het gebrek aan elektriciteit op een enkele school, de
eenzaamheid, gebrekkige onderkomen of werkeloosheid. Tegen 5 uur bij
zonsondergang was het landschap werkelijk wonderschoon, met uitzicht over de
heuvels en pampas vanuit een klaslokaal. Een leraar reageerde laconiek: “het is
alleen mooi hier voor een korte tijd”.
Op een school met 2 jonge leraren (onze leeftijd) heeft Mark
gevoetbald met een groepje jongens. Forlan jr. liet Mark de hele trucendoos
zien. Scheel van de schijnbewegingen gleed hij uit in de modder. De reactie
laat zich raden. Uruguay won ditmaal van Nederland. Voor de leraren is het
voetbal geen spel, maar een noodzakelijke therapie voor deze jongens. Bij
zonsondergang hopen ze altijd dat de jongens uitgeput zijn. Want anders neemt
de aggressie de overhand. Agressie afkomstig van een barre situatie thuis: de
ouders hebben geen werk, een slechte sociale verstandhouding onderling en
middelen voor vermaak zijn nihil.
Woensdagmorgen om 6.00 zijn we teruggereisd naar Salto, om
met de onderwijsautoriteit te praten. Zij moeten eerst toestemming geven om het
programma op de schooltjes uit te voeren en te werken met de kinderen. Het
bleek dat een aantal scholen al hadden gebeld naar de autoriteit en met het
verzoek om te participeren in het project. Wauw! Na een gesprek van 2 uur
hadden we niet alleen toestemming, maar ook een bulk aan kennis over
leermethodes op ‘multi-grados’ (de meeste scholen hebben maar 2 klasjes,
waarbij 3 groepen in 1 lokaal zitten).
Donderdag hebben we 3 schooltjes bezocht om een aantal
workshops te doen met de kinderen en de leraren te interviewen. Een van de
workshops was een uitleg over de concepten voor een game op de laptops. In een
kort toneelstukje werd het idee van de Tamagotchi uitgelegd: een digitaal
huisdier dat je moet verzorgen. Mark was de Tamagotchi die het heel koud had en
bibberend van de kou. Wat nu? Een van de kindjes stak zijn vinger in de lucht:
“je moet zijn jas dichtdoen en een sjaal om!” Digna deed wat het jongetje zei.
Tamagotchi Brul voelde zich al een stuk beter. De kinderen vonden het een
prachtig idee en gaven nuttige reacties op de 4 concepten. Daarna was het tijd
om handtekeningen uit te delen en moesten we op de foto...
Gesterkt in ons idee voor het project na de enthousiaste
reacties van leraren, ouders, kinderen en verplegend personeel, hadden we ’s
avonds een ontmoeting met de directrice van het provinciale ministerie van
volksgezondheid. Ironisch genoeg was de ontmoeting onder het genot van een
vette pizza, pot pils en een 1000kJ nagerecht. We konden van vermoeidheid amper nog een woord Spaans
verstaan. Achteraf vertelde Elisa dat we alle nodige steun konden krijgen van
haar en ze het belang van het project onderstreept. Maar, zonder enige
toezegging. Politiek correct.
Die vrijdag erop hebben we in de thermale baden van Salto
gelegen. Hartje winter in de buitenlucht gezwommen en gegeten zonder een moment
van kippenvel. Niet verkeerd. Na een interview met een gezaghebbende dokter in
Salto en een ontmoeting in de Universidad de la Republica op zaterdag, hebben
we de bus naar Montevideo gepakt. Volledig gesloopt, maar bijzonder voldaan.
