We zijn weer “alive and kicking”. Het is zondagmorgen en een
matige kater van een zaterdagavondje cultuur en biertjes. En het weercijfer in
Montevideo is een 1. Dus tijd genoeg om bij te komen van de week. Que paso?
Mark is in het weekend van 17 en 18 juli naar Piriapolis
geweest. Digna was geveld door een flinke griep (numero dos) en bleef in haar
bedje achter. Piriapolis is een badplaatsje op 1,5h rijden van Montevideo.
Pablo Flores (ceibalJAM) had ons uitgenodigd om, samen met zijn vriendin Micaela en Christoph uit
Oostenrijk, mee te gaan naar het huisje van zijn
ouders. Een waanzinnige asado is er getackeld. En jawel, zelfs in de winter
gaan ze hier buiten barbecuen (parilla). En het was er zo koud, dat zelfs de rode
wijn opgewarmd moest worden. Lekker heikneuterig het hele weekend om de
openhaard gezeten met 4 lagen kleding. Nostalgisch!
Bij terugkomst lag Digna nog steeds met 39 graden koorts in
bed. Bijna was de arts gebeld, maar de koorts verloor de strijd van
Arbolito Alto. Woensdag was ze weer in de kleren, om donderdag
22 juli alsnog een witte jas te bezoeken. Veronica is een vriend van Oski en
tandarts. Ze had al 2 keer Digna’s smiechel bekeken, want die verstandskiezen
he...
Na 2 uur stonden we weer buiten. Met vele handen en
voeten, een goed woordje “Spenglish” en dito miscommunicatie, bleek het beter om
die avond nog even naar de Facultad de Odontologia te gaan. Veronica wilde haar
vermoedens toetsen bij haar professor. Waarschijnlijk zijn Digna’s kaakspieren verkrampt
na de operatie. In combinatie met stress
en nachtelijk knarsetanden leidt dit tot de pijn die ze voelt bij het eten van
hard en taai voedsel.
’s Avonds netjes te laat op de Facultad. We zijn al redelijk
geintegreerd. Na 2 uur, 10 nieuwsgierige medestudenten, een eeuwige uitleg van
de professor, een mini-anasthesie, kaakmassage, 3x dezelfde uitleg, bitje
happen, 2x therapie uitleg en lange wachten stonden we weer buiten. Veronica’s
vermoeden was bevestigd. Remedie: geen hard of taai voedsel, warm/koud maken
van die kaakspier, ibuprofen kuurtje (medicijnkuur numero quatro) en binnenkort
het nachtelijk dragen van een bitje.
Helaas waren we toen al 1,5h te laat voor een
welkomstfeestje. Mark’s stage bedrijf EviMed had ons uitgenodigd voor een pizza
en biertje. Er was zeker 20 man om ons te verwelkomen, inclusief familieleden
van menigeen. Een erg warm onthaal.
Zaterdag 24 juli zijn we naar een ceibalJAM congres geweest.
Er waren wat lezingen en workshops over het gebruik van de XO. Ondermeer
Christoph sprak hier over zijn OLPC ervaringen in Oostenrijk, Nepal en de VS.
Ook hadden studenten van de Universidad de la Republica een robot gemaakt met
de XO. Digna was onderwijl meer geboeid door de workshop Scratch. Ze ging met
een paar kindjes een filmpje maken met de XO. Een pen, papier, touw en adapter
waren de enige materialen voor de kaskraker “Vliegetende Tulp”. Coming soon to your
cinema!
Die avond gingen we met Elisa en Valentina naar El Club Tobi.
Een groep muzikanten die met violen, cellos en percussi bekende Argentijnse
popnummers spelen. Maar ook de Beatles, zie hier. In een erg gaaf klein theater
hebben we echt genoten. Zelfs Tukker Brul kon het waarderen.
En om Rene gerust te stellen, we zijn ook hard aan het werk
voor het project! We vertrekken maandagavond 26 juli voor een week naar Salto.
We gaan hier kennismaken met dr. Soto, de schooltjes en de community rondom
Valentin. En naar verluid heeft dr. Soto ons projectidee gepresenteerd op een
congres met alle hoge piefen van de Uruguayaanse gezondheidszorg, waaronder de
minister van volksgezondheid. Naar verluid sloeg het in als een bom. Een
televisie interview schijnt ook in de maak te zijn. We vinden het nog wat
ongelooflijk. Maar hou ons maar voor de zekerheid even in de gaten!
