Gisteren hebben we de finale gezien in de embassade van
Nederland. Een wat vreemde aangelegenheid en met een slot waar we nog steeds
ziek van zijn. En dat is helaas iets te letterlijk. Maar eerst over onze eerste
week in Montevideo.
Afgezien van acclimatiseren en wennen stond de eerste week,
en de rest van dit land, in het teken van voetbal. Zo hebben we de wedstrijd
Argentinië-Duitsland voor een deel gevolgd in een plaatselijke “parillada”
(barbeque restaurant). We besloten de tweede helft thuis te kijken. Net als de
dag ervoor, zat de hele kamer vol met vrienden en buren. Mensen lopen hier in
en uit om even TV te kijken. Ze ploffen neer op een willekeurige plek, liggend
midden in de kamer bijvoorbeeld, nemen ongevraagd een bordje eten en genieten
van het voetbal. Ook de kinderen worden meegenomen die vervolgens een eigen
feestje hebben in het bed van onze huisgenoot. Niemand kijkt verbaasd dat er
ook twee Hollanders wonen. Een hola, mucho gusto en een kus en dan is het goed!
Dikke gezelligheid!
Vreemd genoeg wisten al deze Uruguayanen ons huis niet te
vinden op de dag van Uruguay – Nederland. We hadden het huis al extra oranje
gemaakt met veel ‘orange juice’, oranje koekjes en sinaasappelen. De oranje
prullaria hing door de hele kamer. Maar op Elisa en Oski na, kwam niemand
opdagen. En bij rust vertrok Oski plotsklap. Hij moest de spanning toch echt
delen met gelijkgezinden. Het duurde een eeuwigheid voordat de eerste Uruguayanen
ons kwamen feliciteren. Oski kwam ergens midden in de nacht terug.
Digna was die dag al wat ziekjes geworden. Het weer wordt
hier elke dag slechter. Kou, veel wind en regen. De winter hier is als een
miserabele herfst in Nederland. Met de Hollandse 30 graden nog in het lichaam, bevalt
dat slecht. Naast een goede griep heeft Digna nog veel last van haar
verstandskies. Een bevriende tandarts had naar de kies gekeken
(vriendendienst!). Het bleek behoorlijk ontstoken en ze slikt onderhand de 2de
strip antibiotica. De tandarts heeft vandaag weer gekeken en nog meer medicatie
meegegeven. Ook moet ze 3 dagen rust houden....
En alsof dat niet genoeg pech is, werd ook Mark ziek. Wat
lichte griepverschijnselen van Digna werden overgenomen. Digna ging daarom
alleen met Oski mee naar een van zijn vrienden om Duitsland – Uruguay te kijken.
Er was een mooi feest georganiseerd met een enorme vis op de parilla. Ondanks
het verlies was het feest toch groots en zal dinsdag La Celeste met grote
festiviteiten onthaald worden hier. De trots is onmetelijk groot.
Ondanks Mark’s griepje, zijn we met 3 Uruguayaanse
vrienden naar de Nederlandse ambassade gegaan op zondag. Met 80 Nederlanders,
waaronder een grote groep studenten uit Delft, hebben we het matig optreden van
Naranja Mecanica gezien. Spannend was het wel, maar ons inziens heeft Spanje
terecht gewonnen. Als pleister op de wond deed het een van de Nederlandse
emigranten desalniettemin deugd dat de "Hollandsche kolonie" in Uruguay met onze komst
"expandeert". Que raro...
