Gisteren zijn we verkast van Ko Chang naar Ko Mak. Ko Chang was, maar
dat wisten we vantevoren, veel drukker. Hier is het heerlijk sfeervol en weer Lao-style "laid-back". Als je op Ko Chang op straat liep op weg
naar het strand dan was het verkeer redelijk druk en de sfeer door de
vele eettentjes en kraampjes enzo wat chaotisch. Allerlei muzieken door elkaar heen, ook als je al in bed lag soms op de achtergrond, in combi met de TV van de buren.
Als je hier, op Ko
Mak, over straat gaat is de kans dat je helemaal geen verkeer treft erg
groot. Qua verblijft hebben we ook wat opgeschaald deze kerstdagen. Het
is wat duurder, maar echt veeeeel toffer. Het strand begint aan onze
veranda, en dan is het 3 a 4 meter tot je voeten overspoeld worden. De hele nacht het geklots van de zee in de oren, zalig! En vanmorgen de dag begonnen met een zwempartij'tje. Zoals opa Winschoten het zou zeggen: Het is lang niet verkeerd!
Het
huisje is heel mooi, helemaal van hout. En schoon... na het verblijf in
Ko Chang dat we onderhand i.p.v. Garden Resort het 'kakkerlak resort'
zijn gaan noemen. Het meeste was er gewoon erg fijn; de nr.1 plek op 'Ko Chang volgens tripadvisor', een website die we regelmatig bekijken voor verblijfadviezen. Vooral het
heerlijke zoutwater zwembad, de vers gezette filterkoffie 's morgens (i.p.v. de vaak geproefde oploskoffie) en de
altijd vrolijke gastheer. Maar het aantreffen, in 2 verschillende
huisjes (door een boekingsfout moesten we de laatste avond verkassen
naar een ander huisje), van 2 kleine (2 a 3 centimeter) tot 2 dikke vieze kakkerlakken (5 tot 7
centimeter!) is onvergeeflijk... ik zou dit resort daardoor aan niemand
aanraden, en dat is doodzonde, want voor de rest was het er goed
toeven.Die laatste avond waren we nog in de veronderstelling dat het aan het huisje lag, maar toen ik het ongedierte zag scharrelen in ons nieuwe onderkomen wisten we; dat beest moet dood, anders slapen
we hier de hele nacht niet. Dat is gelukt, laat ik het daar op houden. Brrrr!
Terug naar de orde van de dag; gisteren hier aangekomen bij het droomhuisje. Het strand wordt 's morgens aangeharkt, dat beschrijft de luxe wel waarin we nu verkeren. Ik heb een nieuwe hobby blijkbaar, namelijk mooie schelpen zoeken in de 'branding'. (het mag geen naam hebben hier, met windkracht 0,00002234) Sanne lacht me uit, ze vind het 'lief', zo'n volwassen man die op naar verslaving neigende wijze op zoek is naar schelpen. Maarja, ze zijn hier ook zo mooi, wat je wel niet zomaar kunt vinden!!! Met veel mazzel zal ik nog zo'n joekel opduikelen van 10 tot 20 centimeter, zo'n spiraal-ig ex-kreeften huis/wonder. Daar heb ik altijd al iets mee gehad; de zomaar vindbare dingen/schatten op straat.
Gisteren het meest absurde kerstfeest ooit gevierd. We hadden ons maar ingeschreven bij de kerstviering van het resort, die we vanaf onze veranda opgebouwd zagen worden. We dachten: anders zitten we ons hier misschien te storen aan al dat gedoe en harde muziek vanavond, we kunnen maar beter deelgenoot worden. Het voer was voortreffelijk; enorme sjashliekies (daar kun je mij 's nachts voor wakker maken) (maar dan wel zonder pepers die ik voor paprika's aanzie terwijl het biertje net op is, damn), een zeebanket waarin alle elementen nogal natuurlijk gepresenteerd werden; st. Jacobsschelpen, krab, reuze garnalen, kokkels, inktvis in schijfjes..... en een zalige geroosterde tonijnmoot. de krab (breedte 20 centimeter!) zat je nog zo aan te staren... maar het was heerlijk. Later op de avond hebben we zo een lantaren opgelaten, was er nog vuurwerk en een dolkomisch gepresenteerde "lucky draw", een soort loterij met prijzen. Onder de afzichtelijke kerstlichtshow met neprendieren etc. (alles badend in knipperlichtjes) bleef de presentator maar grinnikend en in Thai-Engels de grootste lol hebben als er WEEEER en groen lot getrokken werd, "Oh, hihihi, it's gleeeeen!!! GLEEEEN!", dat weeeeer resulteerde in de troostprijs; een potje choko-koekjes. Later was er nog een vuurshow en vuurwerk... wel aardig. Maar echt een kerstgevoel, hierzo op zo'n strand, daar zullen ze toch een ander klimaat voor moeten meebrengen. Het is geen gezicht man, zo'n kleine Thai in een dun kerstpak, zo'n bruinige kop boven die spierwitte baard!
Verdere plannen zijn; zondag terug naar Bankkok, en dan daar ongegeneerd de boel leegkopen :)... eens flink dat beloningscentrum prikkelen in die grijze massa van ons. Gelukkig zijn souvenirs spotgoedkoop.
Ik heb al 4 of 5 t-shirts gescoord, en ik denk dat ik nog geen tientje heb uitgegeven in totaal eraan.
We kunnen gelukkig weer te Bangkok terecht in het verblijf waar we de eerste nachten ook waren... we weten het te vinden en reken maar dat ik
1 van de avonden weer die za-li-ge 'satay' naar binnen ga smikkelen.
