--> Onze route door de USA vanaf het vorige blog <--
Wij zitten nu op een camping in de staat Washington een paar dagen voor we per veerboot naar Vancouver Island vertrekken. Het einde van onze reis langs de westkust van de USA is dus in zicht en heeft uiteindelijk bijna 3x zo lang geduurd als gepland. Dit komt met name door dat het ons hier zoveel beter bevalt dan verwacht! De natuur is veel mooier en indrukwekkender en de mensen zijn overal ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Helaas hebben de laatste weken wel erg in het teken gestaan van alle bosbranden hier in California. Rond 22 juni zijn ze langs de gehele westkust uitgebroken door een enorme hoeveelheid bliksem inslagen. Alleen in California branden er al meer dan 800 verschillende branden. Gelukkig zijn wij nooit zo dichtbij gekomen dat het gevaarlijk werd maar de rookontwikkeling heeft wel een boel voor ons verpest. Vanaf het moment dat we Yosemite National park verlieten hebben we 2 weken lang geen uitzicht meer gehad... Daar later meer over nu eerst even verder waar de vorige blog is opgehouden, Las Vegas!!
Na al het moois dat we de afgelopen weken hebben gezien was het wel even wennen om door de woestijn naar Las Vegas te rijden. Alleen maar droog en totaal niet mooi meer met een heleboel zielige kleine stadjes waar je af en toe doorheen reed. Maar als je dan op een gegeven moment vanuit de woestijn de hoge casino’s ziet opdoemen gaat je hart wel sneller kloppen. We stonden op een camping direct aan de strip, waardoor je in principe alles kon lopen. Helaas is het in Las Vegas in de zomer vrij heet (lees 40-45 graden), waardoor wandelen overdag niet echt een optie is. Door die enorme hitte en het ontbreken van enige schaduw op de camping kunnen wij iedereen afraden om ooit in de zomer te gaan kamperen in Las Vegas. ’s Ochtends werden we rond 06.00 wakker, doordat het al meer dan 40 graden in onze camper was en ’s avonds koelde het ook niet echt af. In de praktijk betekende dit z.s.m. weg van de camping naar de casino’s en zo lang mogelijk wegblijven, gelukkig is dat geen probleem in Vegas! Onze eerste wandeling over de strip was erg indrukwekkend. Ondanks dat je al zoveel over deze plaats weet en hebt gezien blijft het erg indrukwekkend. De casino’s zijn zo onvoorstelbaar groot en ook bijna allemaal erg mooi dat alleen de casino’s bekijken een dagtaak is! Wat wel een behoorlijke tegenvaller was in Vegas is de grote hoeveelheid klootjes volk. Voor het eerst zijn we in aanraking gekomen met een zeer grote hoeveelheid niet leuke Amerikanen. En ook zijn we eindelijk getrakteerd op een heleboel dikke Amerikanen waar we zo naar op zoek waren :). ’s Avonds wordt het zo druk dat je het kan vergelijken met een straat in hartje Amsterdam tijdens Koninginnedag. Iets waar wij niet echt gelukkig van werden! Maar ondanks dit is Vegas een plek die we zeker niet hadden willen missen. We hebben erg genoten van alle rijkdom en de geweldige binnenkant van alle casino's. Na een aantal dagen erg lekker eten (misschien wel beste Indiase restaurant ooit!!) en wat gokken verder gereden richting uiteindelijk koelere temperaturen.
De tocht begon namelijk met een ritje door Death Valley. Nu we daar in de buurt waren wil je die extreme hitte natuurlijk even zelf ervaren. Dus halverwege Death Valley uitgestapt om te voelen wat 50+ graden met je doet! Je kan het het beste vergelijken met de warme lucht bij het openen van een ovendeur maar dan overal om je heen. Gelukkig kan je na een paar minuten weer de auto induiken en de airco flink hoog zetten, want 50 graden is een beetje te heet.... Op ongeveer 3 kwart van de rit begint een heel erg bergachtig stuk en moet je een pas over. Hier staan borden langs de kant van de weg om je te waarschuwen tegen oververhitting van je motor. Je wordt aangeraden om de airco uit te doen, zodat je de motor iets minder belast. Natuurlijk gaan wij er vanuit dat onze heavy duty 5.7L V8 wel tegen een beetje hitte is opgewassen maar 10km verder begon de motor temperatuur toch eng snel op te lopen, waardoor we alsnog de airco hebben uitgezet. Binnen 15 minuten was het boven de 50 graden in de auto en werden we helemaal gek. Al met al een aparte belevenis en de auto is er in ieder geval heelhuids doorheen gekomen!
Na Death Valley zijn we door gereden naar het Kings Canyon en Sequoia national park in de Sierra Nevada. De Sierra Nevada is een grote bergketen die van zuid naar noord dwars door California heen loopt. Dit gebied herbergt een aantal prachtige plekken waar wij erg van hebben genoten. Zo staat de grootste boom ter wereld, de General Sherman (leuke naam he?), in het Sequoia bos. Sequoia is een boom soort die heel erg groot en oud kan worden. Zo is de General Sherman 85m hoog en tussen de 2300 en 2700 jaar oud! Het blijft apart om door een bos heen te lopen/rijden waar je je als een kabouter voelt. Het lijkt net alsof je een reuzen wereld bent binnen getreden! Overigens begonnen in dit gebied de waarschuwingen voor beren steeds talrijker te worden. Uiteraard constant rondgekeken maar we konden alleen maar heel veel chipmunks, eekhoorns en herten vinden. Gelukkig voor ons veranderde dit heel snel toen we Yosemite National park inreden.
Naast de ingang van het park zag Giselinde vanuit de auto iets bewegen in de berm. Uiteraard de auto meteen aan de kant gezet en ja hoor daar was een moeder beer met 2 kleine beertjes, zo langs de kant van de weg! Ondanks dat je natuurlijk beren in dierentuinen hebt gezien is het erg apart om er zo mee in het wild te worden geconfronteerd. Wij hebben er in ieder geval erg van genoten en hebben het zelfs een beetje kunnen filmen! Een beter begin kun je je niet wensen voor dit park. Helaas viel alles daarna een klein beetje tegen. Yosemite is het park waar je de meeste verhalen over hoort en ja het is prachtig met waanzinnige natuur maar het is veel te druk. De hoeveelheid toeristen hier maken het park tot een soort kermis attractie, waardoor het voor ons een groot deel van de magie weg nam. Wij hebben een foto van iemand gezien die de Half Dome wandeling had gedaan. Dit is een van de bekendste wandelingen in de USA naar de top van een berg in Yosemite. Het laatste stuk naar de top toe moet je vast geketend aan de berg doen. Hij liet een foto zien waarop je een gigantische rij mensen zag staan die naar boven wilde! Terwijl dit geen makkelijke wandeling is. Alles bij elkaar ben je zeker 8 uur bezig. Dus zelfs bij zoiets ‘niet toeristisch’ is het super druk. Ondanks deze grote tegenvaller hebben we wel een fijne tijd gehad in Yosemite. Als je maar goed zoekt kun je de massa altijd ontlopen en jezelf toch weer een met de natuur voelen maar het wordt je hier niet makkelijk gemaakt. Na onze 1e ontmoeting met het beren volk de volgende dag er nog 1 de weg zien oversteken maar dat was ook meteen de laatste beer die we hebben gezien. Wij stonden aan de westkant van Yosemite op een camping en er loopt een prachtige weg dwars door het park heen naar de andere kant. Helaas waren in de nacht voor wij deze weg gingen rijden alle branden uitgebroken, waardoor wij ongeveer niets hebben kunnen zien van deze schijnbaar mooie tocht. Iets wat in de weken hierna een boel voor ons heeft verpest!
Na Yosemite zijn we naar Mammoth Lakes gereden wat een prachtig gebied is met allemaal meren en daar om heen allemaal besneeuwde bergtoppen. Door de hevige rook hebben we hier helemaal niets van kunnen zien. Na 3 dagen wachten op een prachtige camping, waar je met vrij zicht echt spectaculair zit, zijn we maar door gereden naar Lake Tahoe. Een plek die bekend staat om zijn schoonheid en casino’s. Qua landschap zal het daar waarschijnlijk vergelijkbaar zijn met Mammoth Lakes maar helaas kunnen wij er weinig over vertellen aangezien alles in rook was gehuld. De voorspellingen waren vrij goed dus zijn wij hier 5 dagen gebleven om te wachten op blauwe lucht! Tijdens deze periode wederom op een prachtige camping gestaan. Op deze camping liep elke avond een beer door het park heen op zoek naar eten. Je kon horen waar hij op de camping was door al het lawaai dat mensen gingen maken om hem weg te jagen! 5 minuten later hoorde je het iets verder op dan losbarsten, erg grappig. Helaas hebben wij hem ondanks herhaalde pogingen niet gezien. Hij schijnt wel meerdere keren vlak langs onze auto te zijn gelopen maar we misten hem elke keer. Deze mooie campings zijn allemaal door de staat beheerde campings. Ze zijn erg goedkoop en basic maar liggen geweldig en de plekken zijn ontzettend groot. Helaas beschikken ze nooit over stroom, waardoor wij met laptop en koelkast in de problemen komen. In Lake Tahoe dan ook besloten om een extra accu in de auto te laten zetten, zodat we zonder stroom problemen langer op een state camping kunnen blijven staan. Het bespaart een hoop geld en je zit midden in het bos, aan het strand of bij een meer in plaats langs de snelweg zoals vaak het geval is bij andere campings! Helaas klaarde het niet snel genoeg op in Tahoe, waardoor we na 5 dagen wachten besloten om naar San Francisco te rijden. We hadden het helemaal gehad met die klote branden en waren toe aan een plek waar je niet puur bent aangewezen op uitzicht en schone lucht.
San Francisco is voor ons met afstand de meest geweldige stad waar we tot nu toe zijn geweest. We hebben meerdere plekken gevonden in de stad waar we zo zouden willen wonen! De prachtige Victoriaanse huizen die ze in deze stad hebben zijn wij nog nooit eerder in zo’n grote hoeveelheid tegen gekomen. Er zijn hele wijken vol gebouwd met de meeste prachtige houten huizen waar je uren naar kan kijken. Daarnaast zorgen alle heuvels ervoor dat je op heel veel plekken een prachtig uitzicht hebt. Al met al een geweldige plek om te wonen wat ons betreft. De camping waar we op stonden lag ongeveer 20km buiten de stad en die plek zit altijd in de mist! Iets waar we eerst heel erg van schrokken. We waren temperaturen van minstens 30 graden gewend en nadat we op de camping waren aangekomen was dat opeens 15! Gelukkig bleek na de eerste trip richting het centrum dat het in San Francisco zelf een stuk beter is qua weer. Ook een stuk kouder dan wij gewend waren maar wel met veel zon en daardoor prima uit te houden. Maar op de camping hebben wij alle 4 de dagen dat we er hebben geslapen geen zon gezien! Erg apart om te bedenken dat daar (plaats heet Pacifica) 40.000 mensen leven... Maar je woont wel heel dicht bij een geweldige stad. Het was zo ontzettend moeilijk om vanaf de camping met het openbaar vervoer de stad in te komen dat we na 2 dagen klooien maar hebben besloten om met de auto de stad in te gaan. Iets wat prima heeft uitgepakt, want er waren meer dan genoeg plekken te vinden waar je gratis de auto kon parkeren. San Francisco zelf is relatief klein, waardoor je alles prima kan lopen. Het was voor ons in ieder geval heerlijk om weer in een stad te zijn die je volledig per voet kan verkennen. Lekker op je eigen tempo zonder rekening te houden met bussen/trams/metro alles bekijken en daardoor ook fijn alle toeristen ontlopen! Iets dat ook erg makkelijk is aangezien die allemaal rondhangen bij Pier 39. Pier 39 is een zeer bekende plek in SF en een plek waar je ver vandaan moet blijven. Het is er gigantisch druk en er valt niets te doen behalve prullaria kopen en in slechte restaurants eten. Er is zo ontzettend veel in de stad te zien dat rondhangen in de haven zonde van je tijd is. Wij hadden het zo gepland dat we 4 juli in de stad zouden zijn om het 4th of july vuurwerk te kunnen bekijken (4 juli is Independance Day en een zeer groot feest in de USA). Helaas ontstond er ontzettend veel mist, waardoor je totaal geen vuurwerk kon zien. Extra jammer was dat het de volgende avond volledig helder was......
De laatste dag in San Francisco zijn we bij een oude vriend van Bram langs gegaan. Bram kent Kick via de tennisclub en Kick is een aantal jaar geleden naar de USA verhuist vanwege zijn huidige vrouw Maura. Kick heeft Maura leren kennen tijdens zijn reis door Australie, Nieuw-Zeeland en Azie. Kick en Maura wonen in Oakland vlakbij San Francisco in een werkelijk prachtige buurt. Via een steile weg rijd je via allemaal kronkel weggetjes naar hun huis toe dat een waanzinnig uitzicht heeft over allemaal bossen. ’s Ochtends rond 07.00 uur zijn we daar naar toe gereden, zodat Bram samen met Kick de finale van Wimbledon kon kijken. Achteraf gezien een zeer goede beslissing aangezien het een van de beste tennis wedstrijden ooit zou worden!! Na deze wedstrijd samen met Kick en Maura heerlijk geluncht met uizicht over San Francisco op het terras van een chique resort om vervolgens met Kick te gaan tennissen. De dames zijn tijdens het tennissen in de tuin in de hottub gesprongen... Al met al een heerlijke dag en leuk om te zien waar Kick terecht is gekomen.
’s Avonds een stukje terug naar het zuiden gereden richting Monterey. Deze stad staat bekend om zijn aquarium en we hadden daar zulke goede verhalen over gehoord dat we het niet konden laten om er even langs te gaan. Het zou zelfs het mooiste aquarium van de USA moeten zijn! Helaas viel het voor ons erg tegen. Wij zijn in Lissabon in een aquarium geweest dat zo ontzettend veel mooier is dat bijna alles hier tegenviel. De kwallen tentoonstellingen die ze hadden was nog wel de moeite waard maar voor de rest was het niet best. Dus snel weer in de auto terug naar San Francisco om vervolgens verder naar het noorden te rijden richting Canada! Door al ons getreuzel moeten we inmiddels een beetje haast maken om nog genoeg goed weer in Canada te hebben om daar alles te kunnen zien. De afgelopen dagen hebben wij dus flink doorgereden, waardoor we nu bijna op het punt staan om naar Vancouver Island te varen! De weg van San Francisco verder naar het noorden toe is werkelijk prachtig ook al hebben we waarschijnlijk veel gemist door onze grote vriend, rook! Het is de bekende route 1 en tja het is inderdaad een prachtige weg. De woeste pacific ocean beukt op smalle stranden die overgaan in hoge rotswanden. Een weg die kronkelend van hoog naar laag gaat langs die rotswanden, waardoor de meest mooie uitzichten telkens tevoorschijn worden getoverd om vervolgens weer te verdwijnen. Helaas hebben wij vanwege de rook/mist geen foto’s kunnen maken (zoals bijna overal de afgelopen weken) maar geloof ons.. het is een prachtige route om te rijden. Onderweg op een aantal mooie plekken geslapen om de volgende dag weer door te rijden.
Terugkijkend op onze tijd hier aan de westkust van de USA kunnen we in ieder geval concluderen dat het ons een stuk beter is bevallen dan verwacht. Helaas hebben de bosbranden een grote stempel gedrukt op deze laatste weken maar ondanks dat hebben we erg van alles genoten. Verder hebben we ook veel leuke mensen ontmoet wat we totaal niet hadden verwacht. Daarnaast staat nu ook al vast dat we vanwege San Francisco hier zeker nog zullen terug komen. We hebben erg veel zin om Canada te gaan ontdekken en alle verhalen die wij tot nu toe hebben gehoord zijn in ieder geval positief. Vooral de natuur moet nog een stuk mooier zijn dan hier in de USA. Alleen schijnen de mensen wat minder aardig te zijn. We gaan het de komende weken allemaal onderzoeken en zullen hier rapporteren.......
