china 2009

Vandaag werden we wakker met onweer en plenzende regen, de eerste regendag van de hele trip. Om 8 uur werden we door Joe Qiao opgehaald een gids die ik via een site had ontdekt. Echt een ``gem`` veilige rijder en gezellige prater. Hij bracht ons eerst naar het zomerpaleis, het buitenverblijf van de laatste dynastie die hier kennelijk graag vertoefde. Prachtige tuinen en een 800 meter lange overdekte wandelgang voor de keizerin die nu goed van pas kwam met het natte weer. We hadden bijna 2 uur nodig om alles te bekijken, zeer de moeite waard. Snel verder naar het Mutianyu gedeelte van de chinese muur. Anderhalf uur rijden in een bergachtig gebied. Helaas regende het nog steeds, we gingen met een kabelbaan omhoog omdat het te modderig en glibberig was om de berg op te lopen. De muur is hier letterlijk op een bergkam gebouwd en deels langs stijle kliffen. Boven gekomen was het nevelig, je kon hierdoor niet zo heel ver zien maar het gaf ook wel weer een mystiek sfeertje aan de torens, de wolken waaiden letterlijk door de wachttorens heen. We hebben er bijna anderhalfuur gelopen en waren aan het eind doorweekt, ondanks onze chinese regenjassen (die natuurlijk aan de korte kant waren). In een dorpje vlak bij hebben we bij een boerenresturantje ( zo noemde Joe het tenminste) onze laatste chinese lunch verorberd. Joe zette ons bij het vliegveld af en nam hartelijk afscheid. Na ruim 3 weken zat het er op we gingen weer naar huis (nog 3 vluchten voor de boeg en 9 achter de kiezen). Wat een land, zoveel contrasten oud nieuw, arm rijk, overbevolkte steden (41 met meer dan een miljoen inwoners), leeglopend platte land van alles hebben we gezien en het was nog maar een klein stukje. Jammer dat we er 2 dagen over doen om er te komen vanuit Brazilie anders zouden we vast weer eens een trip plannen. Dit is dan ook de het laatste verhaal in onze blog.