Ja, daa har me altsaa vaert paa safari;) Turen gjekk t Mikumi National Park som ligge ca 1 times kjoering inn i landet, soervest for Morogoro. Me reiste samen med vaare nye venner paa husdyrholdlinja, pluss ein sveitser ved navn Borna som de bor samen med. Me leide bil av nonnene me jobbe hos paa Luiz Amigo, og dermed fekk me aag ei nonne med oss paa tur, soester Judith:) Med bilen foelgte d med ein sjaafoer saa me va ein goe gjeng som reiste. Foereste dagen paa tur va veldig bra, me saag masse boefler, antiloper (impalaer), ein gjeng gnuer og gribber, elefanter og giraffer som levde sine vante liv. Me fekk aag sett ein liten herlige vortevillsvinfamilie paa 5 ute paa tur, ein del flodhester og krokodiller, og selvfoelgelig dagens hoeydepunkt som va loevene:) D va loever me oenska mest aa se, saa gleden va stor daa me fekk hoerre fra andre turister at loever va observert i parken. Tror nok sjaaforen vaar broeyt ei fartsgrense eller to daa me raste gjennom nasjonalparken for aa rekke loevene;) Alle va i hundre, og mest av alt nonna:) Me va saa heldige at me fekk sett loever i to omganger, og siste gangen heile 7 stk. Dog de va et godt stykke unna saa me maatte zooma inn paa alt me hadde av kameraer for aa se de skikkelig. Men me fekk naa med oss et par loeveunger som lekte, og resten av gjengen som slikka sol;)
Nonna og sjaafoeren vaar satte oss av i Mikumi kor me hadde ei overnatting. Dagen ittepaa tilbrakte me t fots i nasjonalparken:) Me fekk med oss ein guide og ein fyr med rifla, og saa tok me beina fatt! For aa sei d saann saa blei d ein fine gaatur i groenn og fin natur;) Me saag med andre ord kj saa veldig mange dyr, kun fugler, boefler og elefanter paa avstand. MEN me holdt nesten paa aa bli angrepe av ein boeffel!! Den va aleina og daa den saag oss satte den paa sprang rett mot oss! De blir visst mer agressive og farlige naar de e aleina og maa forsvare seg sjoel. Vakten vaar tok ladegrep paa rifla og sto klar mens me andre kjente pulsen steig dramatisk mens me saag boeffelen kom mot oss. Heldigvis stoppa den i tide og stakk av inn i skogen, saa alt ende godt og me e alle lika heile itte walkingsafarien;)
Ellers naerme det seg slutten av nok ei uka og me gjoer oss klar t helg. Livet gaar sin vante gang her i MOrogoro. Me faar proevd oss ein del paa Luiz Amigo med baade undersoekelser og behandlinger. Ellers har me faat tak i baade volleyball og fotball saa naa satse me paa ei veldig aktiv fritid her nede;) D begynne aag aa bli afrikanere av oss, me lukte afrikansk svette saa me e vel saa godt som integrert naa;) D va alt for denne gang.. snakkis:)