Wij hebben in de afgelopen 1,5 maand zo ontzettend veel gezien en meegemaakt dat deze periode met afstand de heftigste tot nu toe is geweest! Wij zitten inmiddels in New York en met Obama, Bush en McCain op de tv aan het stoeien met de economie, gaan we proberen een samenvatting te maken van de afgelopen tijd. Met in ieder geval goed nieuws voor de Canadezen aangezien we inmiddels nog veel meer van hun land hebben gezien en dat is goed bevallen. Maar goed we waren bij de vorige update ergens in het niets, dat het midden van de USA is, gebleven...
Gelukkig bleek na het vreselijke stuk in Wyoming en Nebraska dat Iowa weer een stuk beter was. Heuvelig en groen met weer leukere stadjes, vriendelijkere mensen en godzijdank minder hoge temperaturen! Wij hebben daar op een camping gestaan vlakbij de Bridges of Madison County. Er is door Robert James Waller in 1992 een boek geschreven met deze titel en dit boek is vervolgens door Clint Eastwood erg mooi verfilmd in 1995. Verder valt er niet heel veel te beleven dus wij zijn ook Iowa vrij snel gepasseerd om uiteindelijk in Chicago te belanden. Een stad die iedereen qua naam natuurlijk wel kent maar verder dan dat ging het voor ons in ieder geval niet. Op voorhand hadden wij ons dus nergens op ingesteld en verwachten een grote niet zo interessante stad zoals bijvoorbeeld LA. Maar dat is iets anders uitgepakt! Wij hebben een ontzettend leuke tijd gehad in Chicago en willen er zeker nog eens terug komen. We vielen ook met onze neus in de boter, omdat we aankwamen tijdens het begin van het 50e Air & Water festival. Een jaarlijks terugkerend festival waar miljoenen mensen op afkomen. Wij hebben vooral genoten van een squadron straaljagers die allemaal stunts uitvoerde langs de prachtige skyline van de stad. Verder waren er ’s avonds allemaal optredens door de stad heen. De stad zelf heeft de mooiste skyline die wij tot dan toe hadden gezien en ligt werkelijk geweldig aan lake Michigan. Een meer dat met een lengte van 494km en een breedte van 190km groter is dan Nederland! Op dit meer werden tijdens ons verblijf allemaal zeilwedstrijden gehouden waar je verder niet heel veel van kon zien maar aan het einde van de dag was het wel leuk om alle boten in de haven te zien dokken. Dit alles samen met geweldig weer, prachtige architectuur en lekkere restaurants maakte Chicago voor ons een van de leukste steden die we hebben gezien. Ook het feit dat het een stad is waar je lekker kan rond slenteren en fietsen maakt het tot een geweldige plek om te zijn. Chicago wordt zelfs gezien als de fiets hoofdstad van de USA! Na een heerlijke periode in deze stad was het tijd om verder te gaan.
Na heel lang op Google Earth en internet rondneuzen hadden we besloten terug Canada in te gaan. Vanuit Chicago hebben wij de kromming van Lake Michigan gevolgd om uiteindelijk na een aantal dagen aan de andere kant van het meer bij de Niagara Falls uit te komen. De weg was erg mooi en Ontario is absoluut weer een prachtig stuk Canada. Niet te vergelijken met wat we eerder hebben gezien aangezien er hier totaal geen bergen meer zijn. Heel veel grote bossen en meren maken het landschap in Ontario op haar eigen manier ook heel erg mooi. Het is niet helemaal ons landschap maar we hebben er wel van genoten. En dan sta je opeens aan de rand van de zo onvoorstelbaar bekende Niagara Falls. Op voorhand hadden wij ons al ingesteld op een toeristisch circus maar dat was niet voldoende... De watervallen zijn absoluut indrukwekkend en best aardig om te zien maar wij zouden niemand aanraden hier ooit naar toe te gaan. Om de watervallen heen is een soort Las Vegas achtige stad gebouwd om aan alle toeristen plaats te bieden. Daarnaast heb je dan ook nog allemaal attracties waar mensen in kunnen om ze nog meer geld afhandig te maken. En dan de mensen zelf natuurlijk die werkelijk met enorme getale naar de plek toekomen. Al met al een vreselijke plek waar wij snel weer weg wilden. In onze opinie heeft alles er om heen de plek volledig verwoest en kun je beter op zoek naar een andere waterval. Wij hebben er nog niet een gezien die net zo indrukwekkend is maar hopelijk gaan we de Angel Falls in Venezuela nog een keer zien. Dat is in ieder geval een waterval die in een natuurlijke omgeving staat! Dus mocht je ooit de keuze hebben... ga naar Venezuela!
Na deze tegenvallende ervaring stond Toronto op het programma een stad waar wij best wel naar uitzagen. Door de jaren heen best wel wat goede verhalen over deze stad gehoord dus wij gingen er met goede moed naar toe. Helaas bleek het met afstand de minst leuke stad die we in Canada hebben gezien en wat een lelijke architectuur! Wij kregen het gevoel alsof we in een Oostblok stad waren met allemaal jaren 70 wolkenkrabbers. Alles grijs, grauw en compleet fantasieloos gebouwd. Natuurlijk staat er af en toe een wat minder lelijk gebouw tussen maar het merendeel was waardeloos. Verder hing er geen prettige sfeer en dat samen met de architectuur zorgde ervoor dat we na 3 uur de stad weer hebben verlaten. Na wat pijltjes op een kaart te hebben gegooid besloten we om door te rijden naar Montreal en dus Quebec in.
Tijdens het uitstippelen van de route kwamen wij Ottawa tegen. Ottawa is de hoofdstad van Canada en een plaats waar je eigenlijk nooit iets over hoort. In ieder geval wisten wij helemaal niets van deze plaats af. Maar de plaatjes op internet zagen er aardig uit dus wij besloten iets om te rijden om ook Ottawa te kunnen zien. En dat is achteraf een goede beslissing geweest. Ottawa bleek namelijk een behoorlijk mooie stad te zijn met een prachtig centrum. Helaas hadden we al een camping geboekt bij Montreal, waardoor we hier maar een paar uur konden blijven. Hierdoor hebben we alleen maar het centrum gezien en kunnen dus niet oordelen over de rest van de stad. Maar het centrum was prachtig. Ottawa stamt uit het begin van de 19e eeuw en is in 1857 door Queen Victoria gekozen als hoofdstad van Canada. Er staan een aantal prachtige regerings gebouwen die er uitzien als kastelen en daarnaast nog een prachtige Kathedraal. Wanneer je dat ook nog eens allemaal op een heuvel hebt staan die uitkijkt over een grote rivier kun je rustig spreken van een ansichtkaart waardig plaatje! In ieder geval hebben wij heerlijk rondgelopen en genoten van eindelijk weer eens wat oudere gebouwen. Maar zoals gezegd moesten we vrij snel verder richting Montreal.
Zoals altijd bij aankomst in grotere steden tijdens deze reis hebben wij een tijdje door de stad heen gereden. Dit zorgt er voor dat we een gevoel voor de stad krijgen en ook een idee hebben waar we te voet willen gaan rondlopen. De eerste indrukken van Montreal waren in ieder geval stukken beter dan die in Toronto. De stad heeft een veel fijnere atmosfeer en wat betere architectuur. Of misschien moeten we zeggen iets minder slechte architectuur, want nog steeds is het niet vergelijkbaar met de grote Amerikaanse steden. Wat heel erg voor Montreal spreekt is Vieux-Montreal wat letterlijk oud Montreal betekend. Dit stukje stad dat zijn oorsprong circa 400 jaar geleden kent bestaat uit zoals de naam doet vermoeden allemaal oude gebouwen en smalle straatjes. Helaas bleek dit oude centrum waar wij op voorhand erg naar hadden uitgekeken niet zo heel groot te zijn. En mede daardoor volledig onderste boven gelopen door allemaal toeristen, waardoor een groot gedeelte van de charme verloren gaat. Het is nog steeds een erg mooi stukje stad maar voor ons verwende Europeanen niet echt de moeite van het bezoeken waard. Het nieuwe centrum dat tegen Vieuw-Montreal aan ligt is erg aardig opgezet en is een fijne plek om rond te lopen, echt een moderne metropool. Maar het is verder geen stad waar dingen echt uitspringen die wij ons nu nog herinneren ongeveer 1 maand na het bezoek. We hebben nog een fijne tijd gehad in de botanische tuin maar ook die was niet boven gemiddeld. Na al deze stedelijke teleurstellingen, op Ottawa na, waren we een beetje huiverig om nog naar Quebec city te gaan. Maar het ligt vlakbij Montreal en het zou zonde zijn om die paar 100 kilometers extra niet ook nog even te rijden met het risico iets moois te missen. En godzijdank dat we zijn gegaan...
Met stip op 1 binnen gekomen in de lijst van mooiste steden buiten Europa.... Quebec city! Deze 400 jaar oude vestingstad, de enige in Noord Amerika, is werkelijk prachtig en zou zelfs in Europa hoge ogen gooien qua schoonheid. Naast het feit dat het een prachtige stad is hadden wij ook het geluk midden in het 400 jarig bestaans festival terecht te komen. De stad ligt op een heuvel uitkijkend over de Saint Lawrence rivier. Het oude gedeelte van de stad wat binnen de vesting muren ligt is ‘Upper town’ en natuurlijk het mooiste stuk. ‘Lower town’ buiten de muren is ook de moeite van een bezoek meer dan waard. Bij het binnen rijden van de stad kom je uiteraard eerst door ‘Lower town’ en aangezien wij niets van deze stad afwisten dachten wij dat dat Quebec city was. Na het vinden van een parkeerplek daar wat rondgelopen, totdat we opeens bij de muren aankwamen, wat een verassing! Via allemaal kleine straatjes en leuke pleintjes met cafe’s en restaurants loop je op een rustig tempo in een uurtje naar de top van de vesting waar nog een aantal kanonnen staan. Dit hoogste punt bestaat uit een park waar de vestingwal door heen loopt met een prachtig uitzicht over de stad. Wij hebben hier menig uurtje in de heerlijke na zomer zon doorgebracht. Lekker op het gras liggen en een beetje mensen kijken. ’s Avonds is er meer dan genoeg keus voor wat betreft goede restaurants en daar hebben wij dan ook gretig gebruik van gemaakt. Het heeft ons heel erg goed gedaan om hier een aantal dagen te kunnen verblijven. Voor mensen die naar Quebec gaan, sla Montreal over en gebruik al je tijd voor Quebec city. Er is meer dan genoeg te zien en het is echt een ontzettend mooie stad. Voor ons is het in ieder geval een hoogtepunt in Canada geweest!
Vanuit Quebec zijn we zuidwaarts gereden richting de kust van Maine. Op de kaart hebben wij een route gekozen die ons nog een heel stuk kust zou laten zien om vervolgens via Boston naar New York te lopen. De 1e stop na Quebec zou uiteindelijk Bar Harbor zijn, een stadje op het eiland Mount Desert van waaraf je als eerste in de USA de zon kan zien opkomen. Op deze plek aangekomen bleek het een ontzettend mooi stukje natuur te zijn. En daarnaast een geliefd vakantie plekje voor heel veel Amerikanen aan de Oost kust. Iets waar wij gelukkig niet heel veel last van hebben gehad aangezien we inmiddels buiten het seizoen zijn aanbeland! We hebben hier een prachtige camping gevonden waar we zo goed als alleen in een bos stonden met een groot grasveld om op te frisbeeen. Vanwege de mooie plek en alle hectiek van de weken daarvoor besloten wij om hier een weekje te blijven. Even wat rustiger aan en gewoon genieten van de mooie omgeving en de heerlijke camping. Het weer was nog steeds erg goed met temperaturen van rond de 30 graden, niet slecht dus! Onze dagen bestonden vooral uit het eiland rustig verkennen en ’s avonds genieten van de onvoorstelbare sterrenhemel. Zelfs zo goed dat de hemel vergelijkbaar is met de beste plekken in Nieuw-Zeeland! Er is een nationaal park op het eiland, Acadia, met daarin een berg van waaraf je een prachtig uitzicht hebt over de omgeving en oceaan. Op deze berg ook een heerlijke middag doorgebracht. De bus ergens langs de weg gezet om vervolgens een stukje te wandelen naar een mooi plekje. Hier een kleedje neergelegd en lekker een paar uur zitten lezen terwijl je overal om je heen een prachtig uitzicht hebt. Al met al een heerlijke week rust die we ook echt even nodig hadden. Na deze week via de kust in een dag door 4 staten heen gereden om in Boston, Massachusetts uit te komen. De gehele kust vanaf Maine naar het zuiden toe is een prachtige weg en wij hebben erg van de route genoten. Heel veel plekken met mooie kust stadjes, leuke stranden en mooie uitzichten.
Boston de stad van Harvard en MIT maakte helemaal waar wat wij er van hadden verwacht. De enorme hoeveelheid (250.000, Boston en Cambridge) studenten zorgen ervoor dat Boston een echte studenten stad is en dat merk je aan alles. Wij hebben heel wat kilometers te voet afgelegd door Boston en vinden het een geweldige plek. We zouden zo in de wijk Beacon Hill kunnen gaan wonen. Prachtige huizen in een rustige wijk met ouderwetse straat lantaarns, straten die bestaan uit keien en mooie rode bakstenen stoepjes midden in Boston! En na wat onderzoek blijkt dat de huizen nog betaalbaar zijn ook! Vanuit deze mooie wijk ben je in no time midden in het financiële district met wolkenkrabbers en een heleboel studenten die inmiddels klaar zijn met school en druk rond lopen in hun nieuw aangeschafte pakken. Maar je kan ook naar het oudste gedeelte van Boston, North End, gaan om daar te genieten van alle Italiaanse restaurants. Deze wijk is namelijk beter bekend als de Italiaanse wijk van Boston. Opeens loop je tussen allemaal Italianen die in het zo bekende heftige Italiaans met elkaar ‘praten’ terwijl je gewoon in een Amerikaanse stad bent. Helaas bleken de meeste restaurants niet ingesteld op vegetariërs, waardoor wij alleen maar hebben rondgelopen en genoten van alle bedrijvigheid om ons heen. Terwijl wij in Boston waren was het finale weekend van de US Open bezig en Bram wilde de finale absoluut live kijken. Na een heleboel cafe's af te zijn gegaan kwamen wij uiteindelijk uit bij Cheers! De bekende bar uit de gelijknamige serie uit de jaren 80. Wij hebben hier de wat tegenvallende finale gekeken en kwamen er ondertussen achter dat de serie ook daadwerkelijk in Boston is opgenomen! Maar de sfeer van gezellig buurt café waar iedereen je naam kent is er helaas al lang niet meer. Al met al wel een leuke avond gehad en dat was ook meteen ons afscheid van Boston.
De volgende dag zijn wij met de auto Cape Cod gaan verkennen. Cape Cod is een schiereiland waar in de zomer maanden een heleboel Amerikanen hun vakantie door brengen. Het was een aardige dag maar verder niet heel speciaal. Heel veel mooie stranden met af en toe een mooi kust plaatsje maar wij hebben al heel veel mooiere plekken gezien. We hebben die dag de zon zien ondergaan op het strand bij het plaatsje Provincetown helemaal in het uiterste puntje van Cape Cod. Dit bleek een soort van paradijs te zijn voor homo’s en lesbiennes. Wij waren serieus zo ongeveer het enige hetero stel op het gehele strand!! Overal om ons heen lagen 2 mannen of 2 vrouwen samen te genieten van de zonsondergang. Erg apart om mee te maken zeker, omdat het hier verder in Amerika nog een behoorlijk groot probleem is.
Onze laatste nacht op de camping zou bijna ingaan en we hadden nog geen verblijf in New York terwijl we echt de volgende dag weg moesten. Na veel zoekwerk op de Amerikaanse variant van marktplaats, www.craigslist.org, een vrouw gevonden die een slaapkamer verhuurde in haar appartement op 30 minuten van downtown Manhattan. Na een paar telefoongesprekken besloten om hier heen te rijden en dat is een goede gok geweest! Wij zitten inmiddels al bijna 3 weken bij haar in huis en de plek (Bronxville) is ideaal om New York te verkennen. Met de auto zijn we in 25 minuten naast Central Park waar we elke dag de auto parkeren (GRATIS!) en zonder auto ben je in 30 minuten met de trein op Grand Central Station. Over 2 dagen vliegen wij terug naar Nederland en in de volgende update zullen we vertellen hoe onvoorstelbaar geweldig we New York vinden. En daarnaast gaan we terugblikken op onze tijd hier in Noord Amerika en wat ons allemaal is opgevallen en bijgebleven. Het is heel raar om dit nu vanuit New York te schrijven wetende dat we over 3 dagen weer in het veel te kleine Nederland zullen zijn... Wat zullen we New York gaan missen!
